Οι ταινίες μυθοπλασίας

 

Οι ταινίες μυθοπλασίας

 

Σε αντίθεση με το ντοκιμαντέρ, υποθέτουμε πώς μία ταινία μυθοπλασίας, παρουσιάζει φανταστικά πλάσματα, τόπους ή συμβάντα. Αν μία ταινία είναι μυθοπλαστική, αυτό δεν σημαίνει, ότι δεν έχει καμία σχέση με την πραγματικότητα. Καταρχάς, δεν εξυπακούεται ότι αυτό που δείχνει ή υποδηλώνει μία ταινία μυθοπλασίας είναι οπωσδήποτε φανταστικό.

Στην τυπική ταινία μυθοπλασίας τα συμβάντα είναι σκηνοθετημένα. Έχουν σχεδιαστεί, προγραμματιστεί, σκηνοθετηθεί και ξανασκηνοθετηθεί. Τα δρώντα πρόσωπα παριστάνονται ή απεικονίζονται με τη βοήθεια ενός ενδιάμεσου (του ηθοποιού) και δεν φωτογραφίζονται κατευθείαν, όπως σε ένα ντοκιμαντέρ. Αυτό ισχύει και για τις ιστορικές, αλλά και τις βιογραφικές ταινίες (π. χ «Η Λίστα του Σίντλερ» ή «Απόλλων 13»). Τα γεγονότα που παρουσιάζουν είναι εξολοκλήρου σκηνοθετημένα και τα ιστορικά πρόσωπα παριστάνονται από τους ηθοποιούς που τα υποδύονται. Όπως τα θεατρικά έργα και τα μυθιστορήματα που βασίζονται σε πραγματικά συμβάντα, έτσι και οι ιστορικές ταινίες, εκφράζουν μέσα από τη μυθοπλαστική απεικόνιση, ιδέες για την ιστορία (Bordwell και Thomson, 2004: 69-70).

Ο Drake (2003) διατύπωσε την ακόλουθη κατηγοριοποίηση των ιστορικών ταινιών μυθοπλασίας. Την αμιγώς ιστορική ταινία: Επικεντρώνεται σε ένα γεγονός ή ιστορικό πρόσωπο. Την ταινία εποχής: Ασχολείται κυρίως με την αναπαράσταση μιας δεδομένης εποχής και τέλος την ταινία ρετρό: Ενδιαφέρεται λιγότερο για την ιστορική ακρίβεια και περισσότερο για τη χρήση οικείων κωδίκων, που συγκροτούν το συγκεκριμένο παρελθόν (Κομνηνός, 2012: 31).

Οι σχετικές με τον εμφύλιο πόλεμο ταινίες μυθοπλασίας είναι 30 με πρώτη την ταινία του Αλέκου Σακελλάριου «Οι Γερμανοί ξανάρχονται» του 1948, μια ταινία που θεωρείται κλασσική για τον ελληνικό κινηματογράφο, καθώς ατάκες και ολόκληρες σκηνές, έχουν περάσει στην συλλογική μνήμη (Ανδρίτσος, 2008: 80-81).

Πηγή:ΜΕΤΑΠΤΥΧΙΑΚΗ ΔΙΠΛΩΜΑΤΙΚΗ ΕΡΓΑΣΙΑ ΤΟΥ

ΧΑΤΖΗΦΩΤΙΑΔΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ