Περίληψη της υπόθεσης: Η ταινία αρχίζει από το τέλος. Δύο άντρες, ένας επιτυχημένος μουσικός
κι ένας συμμαθητής του, ο Πεπινό, συναντώνται μετά από πενήντα χρόνια και ξαναθυμούνται την
ζωή τους σ’ ένα επαρχιακό σωφρονιστικό οικοτροφείο ανηλίκων αγοριών, στη Γαλλία του 1949.
Η κάμερα γυρίζει πίσω για να πιάσει το νήμα από την αρχή, όταν ένας άνεργος δάσκαλος
μουσικής, ο Κλεμέν Ματιέ, πηγαίνει να εργαστεί ως καθηγητής των παιδιών σ’ ένα οικοτροφείο. Τα πράγματα
είναι πιο δύσκολα απ’ ότι περίμενε γιατί τα παιδιά είναι πολύ ατίθασα και οι δάσκαλοι, με επικεφαλής
τον αυταρχικό διευθυντή, εφαρμόζουν ακραίες μεθόδους για να τιθασεύσουν
τους απειθάρχητους μαθητές. Ο Ματιέ βρίσκει έναν εναλλακτικό τρόπο διαπαιδαγώγησης.
Δημιουργεί μια χορωδία, αναθέτοντας σε κάθε παιδί, ανάλογα με τη φωνή του, τον κατάλληλο ρόλο.
Σιγά-σιγά η προσπάθεια πετυχαίνει και η επίδραση της μουσικής αποδεικνύεται καταλυτική. Την επιτυχία, φυσικά,θέλει να κάνει δική του
ο αυταρχικός διευθυντής. Πριν προλάβει όμως να απολαύσει την τιμή, ξεσπάει φωτιά στο οικοτροφείο.
Ο Ματιέ θεωρείται υπεύθυνος και απολύεται. Την ώρα που φεύγει διωγμένος από το οικοτροφείο, ένα αγοράκι,
ο Πεπινό, που πάντα περίμενε, κάθε Σάββατο, το μπαμπά του, ωστόσο εκείνος είχε πεθάνει, τρέχει πίσω του.
Ο Ματιέ το παίρνει μαζί του. Ένα άλλο αγόρι, που είχε εξαιρετική φωνή, με τη μεσολάβηση του Ματιέ, φοιτά
σε μουσικό σχολείο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου